Μια φορά κι ένα καιρό ...τρώγαμε ψάρια!

"Έτσι ίσως ξεκινούν τα παραμύθια που θα λέμε στα παιδιά μας σε λίγα χρόνια από τώρα καθώς οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι μέχρι το 2048 τα διάφορα ψάρια που «κοσμούν» το τραπέζι μας θα είναι μακρινή γευστική ανάμνηση!"

Τα μύδια, τα καβούρια, το φιλέτο ξιφία ακόμα τα μικρά φιλέτα ψαριών σε λιγότερο από μερικές δεκαετίες θα αποτελούν μακρινή ανάμνηση.

Μια ομάδα οικολόγων και οικονομολόγων προειδοποιεί ότι αν συνεχιστεί το φαινόμενο της υπεραλίευσης και της ρύπανσης των θαλασσών ο πληθυσμός των ψαριών στις θάλασσες θα καταρρεύσει έως το 2048.

Ο Boris Worm, από το πανεπιστήμιο Dalhousie στον Καναδά, αναφέρει: «Τόσο σε επίπεδο λιμνοθαλασσών αλλά και ωκεανών υπάρχει το ίδιο πρόβλημα. Τα είδη που εξαφανίζονται προωθούν την διαταραχή της παραγωγικότητας και της σταθερότητας των οικοσυστημάτων».

Ενώ η έρευνα εστιάζεται στους ωκεανούς, υπάρχουν σοβαρές ανησυχίες για είδη που ζουν σε λίμνες, ποταμούς και υφάλμυρα οικοσυστήματα.

Ο Worm και μια διεθνής ομάδα ερευνητών ασχολήθηκαν για 4 χρόνια με την ανάλυση 32 ελεγχόμενων πειραμάτων, μελέτες από 48 προστατευμένες θαλάσσιες περιοχές καθώς και με την ανάλυση παγκόσμιων δεδομένων ψαριών και ασπόνδυλων από το 1950 έως το 2003.

Οι επιστήμονες επίσης μελέτησαν μια χρονοσειρά 1000 ετών, δεδομένων εκφορτώσεων, κατάστασης των ενδιαιτημάτων και αρχαιολογικών δεδομένων από 12 παράκτιες περιοχές.

Ο Worm αναφέρει: «Αυτή τη στιγμή περισσότερο από το 29% του θαλάσσιου πληθυσμού βρίσκεται υπό κατάρρευση, ενώ η αλίευση τους έχει αυξηθεί κατά 90%. Υπάρχει λοιπόν μια σαφής τάση η οποία επιδεινώνεται με εκθετικό ρυθμό. Αν αυτή η κατάσταση συνεχιστεί όλα τα θαλάσσια είδη πρόκειται να εξαλείψουν ως το 2048».

«Είναι πολύ άσχημα τα πράγματα ενώ μελλοντικά πρόκειται να γίνουν χειρότερα. Παρόλα αυτά δεν είναι ακόμα πολύ αργά για να αποτραπεί αυτή κατάληξη, μπορεί να γίνει κάτι, απλά πρέπει να γίνει γρήγορα. Μια σωστή πολιτική διαχείριση των ιχθυαποθεμάτων θα βοηθούσε αρκετά στην ανάκαμψη των οικοσυστημάτων».

Οι επιστήμονες προτείνουν την εύρεση νέων αποθεμάτων, την καλύτερη διαχείριση για να αποφευχθεί το φαινόμενο της υπεραλίευσης και την εφαρμογή αυστηρότερων μέτρων για την θαλάσσια ρύπανση.

Τα αποτελέσματα από τις 48 θαλάσσιες περιοχές που προστατεύονταν για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας των συστημάτων, ήταν εκπληκτικά. Οι ποικιλότητα των ειδών αποκαταστάθηκε όπως και η παραγωγικότητά τους ενώ το σύστημα ανέκαμψε.

Για την παραπάνω μελέτη τα εμπορικά είδη ψαριών ήταν πολύ σημαντικός παράγοντας, έτσι οι επιστήμονες μελέτησαν και την βιοποικιλότητα των ωκεανών. Όσα περισσότερα είδη υπάρχουν στους ωκεανούς τόσο το καλύτερο.

Ο Emmett Duffy, από το ινστιτούτο θαλάσσιων επιστημών της Virginia, αναφέρει: «Ακόμα και τα βακτήρια και οι μικροοργανισμοί αποτελούν πολύ σημαντικούς παράγοντες για την διατήρηση ενός οικοσυστήματος».

Όμως το εθνικό ινστιτούτο αλιείας (National Fisheries Institute), οργανισμός που ασχολείται με την βιομηχανία της αλιείας, δεν συμμερίζεται τις ανησυχίες των επιστημόνων.

Υπεύθυνοι από το ινστιτούτο αναφέρουν: «Τα θαλάσσια αποθέματα συνεχώς αυξομειώνονται. Με την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών με τη βοήθεια των οποίων μπορούμε να αιχμαλωτίσουμε συγκεκριμένους πληθυσμούς χωρίς να επηρεάζουμε άλλα είδη ή το ενδιαίτημα των πληθυσμών, ελπίζουμε να εξασφαλίσουμε ότι η βιομηχανία μας δεν θα επηρεάσει τα τριγύρω οικοσυστήματα ούτε θα βλάψει άλλα είδη».

Τα τελευταία χρόνια τα ψάρια αρχίζουν να γίνονται σημαντικό μέρος της καθημερινής μας διατροφής. Το 2004 υπολογίστηκε ότι στην Αμερική αντιστοιχούσαν σχεδόν 7,5 κιλά ψαριών για κάθε άτομο.

Ο Joshua Reichert, επικεφαλής του περιβαλλοντικού προγράμματος Pew Charitable Trusts, ανακοίνωσε ότι το δημόσιο εισόδημα της Αμερικής από την αλιεία ανέρχεται στα $80 δις ετησίως ενώ πάνω από 200 εκατομμύρια άνθρωποι ασχολούνται με το επάγγελμα της αλιείας.

Πηγή PATHFINDER