Skip navigation.
Home

Και η διαδρομή καταλήγει στο «Οινοθεραπευτήριο» του Θοδωρή

ΠεζοπορίαΠεζοπορίαΣάββατο πρωί και με λαχτάρα για κάτι που πρώτη φορά θα έκανα με τον Βριλησσό ξεκινάμε με τον Αλέκο και το ποδήλατό μου(αυτό θα έκανα για πρώτη φορά) για τον Σταθμό της Παλλήνης του Προαστιακού.Μέσα στο τραίνο συναντάμε τον Μίμη και την Ελένη και στον Σταθμό της Νερατζιώτισσας μας περιμένουν και άλλοι με τα ποδήλατά τους .
Μπαίνουμε στον Ηλεκτρικό με τα ποδήλατα ,είναι σημαντική λεπτομέρεια αυτή γι αυτό επιμένω, και γραμμή για Πειραιά.
Το ταξίδι για τον Πόρο υπέροχο ο καιρός θαυμάσιος. Στον Πόρο μας περιμένει ο Φώτης ,από τον οποίο νοικιάζουμε ποδήλατα, με το φορτηγάκι του και ξεκινάμε όλοι μαζί για το μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής και για όσους αντέξουν για τον ναό του Ποσειδώνα.
Η διαδρομή είναι απολαυστική αφού διασχίζουμε δάσος με πεύκα και περνάμε από δαντελωτά ακρογιάλια. Από το μοναστήρι μια ομάδα ποδηλατών (Μάχος ,Λίτσα , Διαμαντής ,Γιώργος συνεχίζουν για τον ναό του Ποσειδώνα και από εκεί κάνουν τον γύρο του νησιού μέσα από μια πανέμορφη διαδρομή .
Μια άλλη ομάδα υπό τον Μίμη ανεβαίνει παράλληλα με τους ποδηλάτες μέχρι τον ναό του Ποσειδώνα .
ο Αλέκος με το παπάκι του υποστηρίζει όσους χρειάζονται την βοήθεια τη δικιά του και του παπιού του και όλοι ποδηλάτες και πεζοπόροι καταλήγουμε στην παραλία κάτω από το μοναστήρι για ένα υπέροχο μπάνιο ,ουζάκια μπυρίτσες κλπ.
Το απόγευμα παίρνουμε το καράβι για τα Μέθανα όπου απολαμβάνουμε το Σαββατόβραδο.
Η Χερσόνησος των Μεθάνων ανήκει διοικητικά στην Επαρχία Τροιζηνίας , στην οποία υπάγονται επίσης ο Δήμος Τροιζήνας καθώς και ο Δήμος Πόρου .
Aπέχει από τον Πειραιά δυόμισi περίπου ώρες με το καράβι ή τρεις ώρες με το αυτοκίνητο μέσω Αρχαίας Επιδαύρο.

Κυριακή πρωί-πρωί ξεκινάμε την πορεία μας για την Παναγίτσα και την Καμένη Χώρα.
Έχουμε την τύχη να μας συνοδεύει και να μας μαθαίνει τα μυστικά της ηφαιστειακής χερσονήσου των Μεθάνων ο Σταύρος Κούβαρης , πεζοπόρος γνώστης των διαδρομών των μονοπατιών των ηφαιστείων και της ιστορίας των Μεθάνων.
Φυσιολάτρες σαν και αυτόν και τον Άγγελο στην Ικαρία ,είναι είδος υπό εξαφάνιση !

Η πορεία μας διάρκει πέντε ώρες και περιλαμβάνει τα χωριά Μεγαλοχώρι και Καμένη Χώρα με ενδιάμεσο σταθμό τους έρημους τώρα μικρούς οικισμούς της Παναγίτσας και της Στέρνας Γαμπρού.
Η περιοχή, παρά την μικρή της έκταση, παρουσιάζει εξαιρετικό επιστημονικό ενδιαφέρον λόγω της"υψηλής Ηφαιστειότητος" , που εκδηλώθηκε ή εκδηλώνεται με τη μορφή ηφαιστείων,ατμίδων και θερμών πηγών.
Επικρατούν τα ηφαιστιογενή πετρώματα , με εξαίρεση δυο μικρές περιοχές όπου κυριαρχεί ο ασβεστόλιθος με πλήθος ιππουριτικών απολιθωμάτων.
Εκτός του κεντρικού ηφαιστειακού λειψάνου στο βορειοδυτικό τμήμα , έχουν εντοπισθεί τριάντα ακόμη μικρά και μεγάλα ηφαιστειακά λείψανα , τα περισσότερα των οποίων οι κάτοικοι αυτής της Γης με τη σκληρή δουλειά τους τα μετέτρεψαν σε εύφορα χωράφια ,που έθρεψαν γενιές ανθρώπων , μνημεία σήμερα της νεότερης Ιστορίας , άξια θαυμασμού και μελέτης .
Ο φυσιολάτρης οδοιπόρος αποφασίζοντας να επισκεφθεί την περιοχή των Μεθάνων θα έχει την ευκαιρία να γνωρίσει , να μελετήσει και κυρίως να λατρέψει όλον αυτό το πλούτο της φυσικής και Ανθρώπινης Ιστορίας , να πεζοπορήσει σε καλά διατηρημένα μονοπάτια συνολικού μήκους 120 περίπου χιλιομέτρων , που διασχίζουν ηφαιστειακά πετρώματα, δάση Χαλέπιας Πεύκης ,πλαγιές βουνών με κτισμένα επάνω τους , αρχαία σχεδόν, χωράφια με την τεχνη της πεζούλας, μικρά ξεχασμένα χωριά .
Αυτό που πιστεύουμε ότι λείπει είναι μια καλύτερη σηματοδότηση των μονοπατιών , ιδιαίτερα στα σημεία εισόδου και τις διασταυρώσεις με δρόμους . Επίσης ανύπαρκτη είναι η παρουσία χαρτών και περιγραφών στα χωριά και στα ίδια τα Μέθανα , καθώς και η προβολή της περιοχής στον ειδικό τύπο .
Στην «στέρνα του γαμπρού» προτείνουμε στον Σταύρο που ενθουσιάζεται, μια μουσική βραδιά με διαμονή επι τόπου.
Η διαδρομή μας καταλήγει στο «Οινοθεραπευτήριο» του Θοδωρή, γνωστή ταβέρνα της περιοχής ( μέχρι η πεθερά του Αλέκου την γνωρίζει και μας ενημερώνει τηλεφωνικά), όπου απολαμβάνουμε το ζυμωτό ψωμί ,τα παϊδάκια τις τηγανιτές πατάτες και το ντόπιο κρασί.
Ο Αλέκος βρίσκει κρεμασμένη στην ταβέρνα μια παλιά κιθάρα . Δεν βρίσκει πένα για να παίξει και του κόβω με ψαλίδι μία από χρονοκάρτα ( παραλίγο να κόψω κατά λάθος την VISA !) . Τραγουδάμε και χορεύουμε .
Έτσι φτάνει η ώρα του γυρισμού και με το καραβάκι νάμαστε πάλι στον Πειραιά.
Και τώρα θα καταλάβετε την επιμονή μου στα ποδήλατα και στα τραίνα γιατί μας απαγορεύουν να μπούμε στον Ηλεκτρικό με τα ποδήλατά μας επιδεικνύοντας μας και την σχετική εγκύκλιο.
Μετά τους Ολυμπιακούς αγώνες απαγορεύονται τα ποδήλατα στον ηλεκτρικό ! Έτσι το δισάκι μας στον ώμο για το δρόμο - για το δρόμο.
Ξεκινάμε και μέσω της οδού Πειραιώς φθάνουμε στο Θησείο μήπως τα καταφέρουμε να μπούμε από εκεί στον Ηλεκτρικό . Άμ, δε όμως. Κέρβερος ο οδηγός μας κατεβάζει κάτω. Και άντε πάλι το δισάκι μας στον ώμο για το δρόμο - για το δρόμο φθάνουμε στον σταθμό Λαρίσης όπου επιτέλους επιβιβαζόμαστε στον Προαστιακό μετα από μια ώρα αναμονής , μαζί με τον Αλέκο που μας περίμενε συμπάσχοντας.
Περίπου στις 10.30 επιτέλους φθάνουμε κατάκοποι άλλά γεμάτοι όσο ποτέ άλλοτε στα σπίτια μας.
Και εις άλλα με Υγεία για να δανειστώ την προσφιλή έκφραση του Θόδωρου.

γράφει η Εύα και ο Διαμαντής
http://www.vrilisos.gr