Χόρτα - Αγριόχορτα

Τα χόρτα και ειδικότερα τα άγρια που φυτρώνουν στους αγρούς είναι ιδιαίτερα πλούσια σε βιταμίνες E, C, φλαβονοειδή και πολυφαινόλες, συστατικά που συνεισφέρουν σημαντικά στην αντιοξειδωτική ικανότητα του οργανισμού. Επίσης, τα χόρτα είναι πλούσια σε ω-3 λιπαρά οξέα και ειδικότερα σε α-λινολενικό οξύ. Ας γνωρίσουμε τα ήμερα και άγρια χόρτα που μπορούν να αποτελέσουν πηγή διατροφής και ασπίδα ζωής.

Τσουκνίδα - Ένα παρεξηγημένο χόρτο, όλοι μας την έχουμε συνδέσει με ένα έντονο κνησμό όταν ερχόμαστε σε επαφή μαζί της, όμως με δέκα λεπτά βράσιμο είναι δυνατόν να εξουδετερώσει την δράση των ουσιών που προκαλούν ερεθισμό. Η τσουκνίδα φυτρώνει με τα πρωτοβρόχια του Οκτωβρίου και διατηρείται τρυφερή ως τον Απρίλιο. Οι τσουκνίδες είναι ιδιαίτερα πλούσιες σε σίδηρο και μπορεί να βοηθήσει αρκετά άτομα ενάντια στην αναιμία. Ακόμη, είναι πλούσιες σε β-καροτένιο. H δράση του β-καροτένιου κατά του καρκίνου βασίζεται στην αντιοξειδωτική δράση του, με το να μειώνει την λιπιδική υπεροξείδωση. Αρκετές επιδημιολογικές έρευνες σε όλο τον κόσμο συσχέτισαν την υψηλή διαιτητική πρόσληψη β-καροτένιου, με πρόληψη από καρκίνους του πνεύμονα, μαστού, τραχήλου, δέρματος και στομάχου. Από τις τσουκνίδες, συλλέγονται κυρίως οι τρυφερές κορυφές του φυτού κατά την διάρκεια των χειμερινών μηνών αλλά και των πρώτων μηνών της άνοιξης.

Παπούλες - Οι παπούλες είναι καλλιεργήσιμo λαχανικό που χρησιμoπoιείται κυρίως ως σαλατικό και σχεδόν πάντα ωμό.
Η γεύση του είναι υπόπικρη.
Kατά την περίοδο Τής Μεγάλης Σαρακοστής αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα νηστίσιμα φαγητά της Κρήτης.
Τρώγεται με λάδι και ξύδι, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις αλατίζεται και δεν λαδώνεται (κατά τις νηστίσιμες ημέρες που δεν επιτρέπεται η κατανάλωση ελαίου).
Σε πολλές περιοχές της Κρήτης συνοδεύει, μαζί με την επίσης ωμή αγκινάρα και το τοπικό ποτό "τσικουδιά".