Η μοναξιά του Καβάφη μέσα από το έργο της εικαστικού Μαρίνας Μαλτέζου

Η Καβαφική ποίηση αποτελεί διαχρονικά σημείο αναφοράς στην Ιστορία της Ελληνικής αλλά και της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Εξάλλου, ο Καβάφης δε δεσμεύτηκε ποτέ από σύνορα, υποσχέσεις και περιορισμούς που θα τον έκαναν να μετριάσει τη δύναμη του έργου του. Η μοναξιά υπήρξε πάντοτε αγαπημένη του συνοδοιπόρος και γι’ αυτήν έγραψε και ξανάγραψε… Ποίηση μελαγχολική, θλιμμένη, που ξεδιπλώθηκε με αφορμή τις προσωπικές του αναζητήσεις, χρησιμοποιώντας αυτές τις γνωστές ιδιόρρυθμες λέξεις που την κατέστησαν τόσο εξαιρετικά προσωπική...

Ο Καβάφης το 1918 γράφει το «Απ’ τες εννιά», καταθέτοντας ένα ακόμα ποιητικό αριστούργημα στον βωμό των αναμνήσεων και της μοναχικότητας που τον διέκρινε. Αναπολεί μέρες γεμάτες έρωτα, που του γέμισαν τη ζωή με όμορφες μνήμες και θυμάται τότε, τα χρόνια της νεότητας, που όλα ήταν τόσο διαφορετικά. Το σώμα του, της νιότης απομεινάρι, του θυμίζει όχι μονάχα τα όμορφα αλλά και τα γεμάτα θλίψη και λύπες γεγονότα. Και τότε συνειδητοποιεί, πως έμεινε αλλά και πως ήταν πάντα, είτε γιατί το ήθελε αυτός είτε γιατί η ζωή το θέλησε έτσι, «κατάμονος».

"Κατάμονος", ελαιογραφία με πίσσα και κλωστές σε ξύλο ( 1,60 x 0,96 )

Το έργο της εικαστικού Μαρίνας Μαλτέζου εμπνέεται από τη μοναξιά του Καβάφη αλλά και τη μνήμη που ξυπνά όταν αυτός είναι «κατάμονος». Αισθάνεται τόσο ευάλωτος στις σκέψεις και στην πραγματικότητα του ανηλεούς χρόνου, και καθισμένος στο ημίφως, θέλει να ξεπεράσει το παρόν και τη φθορά που αυτό φέρνει.
Το δωμάτιο «στρογγυλεύει» και οι γωνίες γίνονται αφανείς, αόρατες και όλα κυκλώνουν το υποκείμενο που ήδη έχει ξεκινήσει το ταξίδι του στον χρόνο. Το λίγο φως, που αφήνει να διακρίνεται η φιγούρα του «κατάμονου» νοσταλγού είναι αυτό που θα οδηγήσει στο σκοτάδι, όταν η νιότη θα ‘χει φύγει, γρήγορα και για πάντα. Δεν αλλάζουν μόνον οι άνθρωποι, αλλάζουν όλα…

Ο Κωνσταντίνος Καβάφης

Η εικαστικός Μαρίνα Μαλτέζου συμμετέχει με το έργο της «Κατάμονος» στην ομαδική έκθεση «…όταν ξυπνά του σώματος η μνήμη» στις Εικαστικές Αναζητήσεις, έκθεση η οποία θα διαρκέσει έως και τις 23 Φεβρουαρίου. Οι επιμελήτριες της έκθεσης και ιστορικοί Τέχνης Ευαγγελία Καϊράκη και Μαρία – Μόσχα Καραντζόγλου έχοντας ως σημείο αναφοράς τον στίχο από το ποίημα Επέστρεφε του μεγάλου Αλεξανδρινού, κατάφεραν να «στήσουν» μια εξαιρετικά επιτυχημένη έκθεση η οποία πραγματεύεται όλα όσα «ταλαιπωρούσαν» ποιητικά τον Καβάφη, ενώνοντας τις μνήμες του παρελθόντος με όσα βιώνει ο καθένας από εμάς στο παρόν