Διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη 2006 συνδυασμός ΜΕΘΑΝΑ ΜΕ ΜΕΛΛΟΝ

.
«Κάθε άνθρωπος έχει την υποχρέωση να ενδιαφέρεται για τον τόπο στον οποίο γεννήθηκε και για τον τόπο στον οποίο ζει. Αλλά για να έχει πραγματικό κι ενσυνείδητο ενδιαφέρον πρέπει να γνωρίζει την τοπογραφία του, την ιστορία του, την πρόοδο του και κάθε τι που τον αφορά κι έχει κάποια σχέση μ΄ αυτόν».
Ιωάννης Στ. Σταματίου
Δάσκαλος εκ Μεθάνων

Διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη 2006

Ποτέ στην ιστορία μας, όσο τα τελευταία χρόνια η Μεθανίτικη γη, το περιβάλλον, οι άνθρωποι, οι μνήμες, η συνείδηση, η ταυτότητα, ο πολιτισμός δεν υπέστησαν τις αλλοιώσεις που υπέστησαν την τελευταία 20ετία.
Θλιβερή έκφραση, η καταστροφή και η εγκατάλειψη των χωριών και κύρια της πόλης των Μεθάνων και του Μεθανίτικου τοπίου. Πράξη που μπορεί να ονομασθεί έγκλημα ενάντια στην κοινωνία μας, στον πολιτισμό μας.
Κύριες αιτίες που τα Μέθανα δεν βρέθηκαν στη θέση τους τη στιγμή του ραντεβού τους με την ανάπτυξη ήταν:
- Η απουσία πολιτικής βούλησης.
- Οι συμπεριφορές και πρακτικές που τρόμαζαν και απέτρεπαν τους επενδυτές.
- Η παντελής έλλειψη προβολής στις αγορές ιαματικού τουρισμού.
- Η φιλοσοφία ότι ο τουρισμός σημαίνει ηλιοθεραπεία και «ρουμ του λέτ».
- Η μη εφαρμογή του σχεδίου πόλεως.
- Η σύγχυση σε ότι αφορά τις νομικές - αρχαιολογικές ρυθμίσεις.
- Η πλήρης υποτίμηση της σύμπραξης Δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να βρουν τον βηματισμό και τον προσανατολισμό τους.

Για δεκαετίες η Δημοτική οικονομία κινούνταν όχι τόσο ανάμεσα στη Σκύλλα του ιδιωτικού και στη Χάρυβδη του δημοσίου, όσο μέσα στη σιωπή, τις αλληλοενοχές της Σφίγγας του «ιδιωτικο ? δημοσίου» κατά τους κρατούντες. Δεν είναι ορατό που αρχίζουν τα όρια του ενός και που τελειώνουν τα όρια του άλλου. Δεν είναι ορατοί, διαφανείς διαχωρισμοί, κανόνες, ρόλοι, υποχρεώσεις. Το ιδιωτικό είναι υπερβολικά υπότροφο του Δήμου μας, ο δήμος μας ενεργεί ως ιδιώτης, συντεχνιακά, πελατειακά, συνεταιριστικά. Αυτή η ενσωμάτωση δεν δημιουργεί δυναμικά στοιχεία ανάπτυξης, άμιλλας, συνεργασίας. Δημιουργεί μια χρεοβόρα, ελλειμματοφόρα, δανειοβόρα οικονομία σε ύφεση και ένα Δήμο σε τροχιά υποχώρησης και ενδοτισμού. Τα χρέη συμβαδίζουν πάντοτε με την υποχώρηση.

Η αιχμαλωσία αυτή της πολιτικής βάζει σε κρίση και καθορίζει την πολιτική ζωή και την ανάπτυξη, ένα αδιαφανές, σιωπηλό και κρυφό «λόμπι». Τη διάχυτη εικόνα και κλιμάκωση της παρακμής μόνο νέα πολιτικά και κοινωνικά κινήματα, νέοι πολιτικοί πρωταγωνιστές, που θα μπουν σε ανταγωνισμό με τις παλιές παρηκμασμένες δυνάμεις μπορούν να ανατρέψουν.

Μετά από αυτούς τους τραυματικούς για το Δήμο κύκλους, χρειάζεται μια νέα δημοτική αρχή. Η ιδανικότητα της, τόσο στον ιδιωτικό τομέα, όσο και στο δημόσιο δεν θα μετριέται στη σφαίρα των ολοκληρωτικών φονταμεταλιστών της αγοράς και του Δήμου, που καλύπτει σπατάλες, κλεπτοκαπιταλιστές, κομματικές και κρατικές γραφειοκρατίες, την φοροδιαφυγή, την ακινησία, την κακοδιοίκηση, τις πελατειακές σχέσεις, αλλά στο πεδίο του δυναμισμού, της λειτουργικότητας, της παραγωγικότητας, της κοινωνικής συμβολής και απόδοσης, των επινοήσεων, της φαντασίας, της δημιουργίας και της εξυπνάδας.

Το αυτοδιοικητικό κίνημα μας, γεννιέται από δυνάμεις που βγήκαν δικαιωμένες και όχι ηττημένες από τον προηγούμενο κύκλο. Δυνάμεις που έρχονται, από διαφορετικές διαδρομές, συναντώνται στη διαπίστωση της κατάργησης της σημασίας των νοημάτων, του ρόλου της πολιτικής και την ιστορική ανάγκη υπέρβασης της σημερινής παρακμιακής πραγματικότητας. Προσδοκά να διαμορφώσει ένα νέο μορφωτικό και πολιτικό πεδίο όπου θα επανακαθορίζονται και θα βρουν νόημα, ταυτότητες, ρόλοι και σχέδια. Το δικό μας αυτοδιοικητικό κίνημα αποτελεί ένα χώρο διαμόρφωσης επιμόρφωσης, ένα σχολείο, ένα μορφωτικό κίνημα. Στις σημερινές συνθήκες κρίσης είναι ένας δημοκρατικός αγωγός, πομπός ελεύθερης δημοκρατικής ενημέρωσης και πληροφόρησης. Προσδοκά να διαμορφώσει ένα περιβάλλον ώστε να αξιοποιηθούν οι πλούσιες μορφωτικές, παραγωγικές δυνάμεις της κοινωνίας που θέλουν να δημιουργήσουν και να προσφέρουν στο συλλογικό γίγνεσθαι. Ανοίγει δρόμους αυτόχθονης παραγωγής ιδεολογίας και πολιτικής σκέψης. Διαδικασίες αυτογνωσίας που συμβάλλουν στον αυτοσεβασμό και την αξιοπρέπεια, που ίσως ποτέ στον τόπο μας δεν έπεσαν τόσο χαμηλά.

Το αυτοδιοικητικό κίνημα μας όμως κύρια θεμελιώνεται στη δυναμική σήμερα τάση επιστροφής της πολιτικής στις αυθεντικές της εκφράσεις. Εκφράζει μια έκκληση και πρόσκληση συμμετοχής προς τους πολίτες. Προσδοκά να αντιπροσωπεύσει ένα εγκώμιο στην Αυτοδιοίκηση, ώστε αυτή να βρει την αύρα, το φωτοστέφανο, την ενόραση, το σχέδιο, την αποστολή της. Στις σημερινές συνθήκες μπορούμε να επανασχεδιάσουμε τα Μέθανα, η γεωγραφική διάσταση θα αναδείξει, θα ανατροφοδοτήσει, θα αναγεννήσει τα τοπικά παραγωγικά συστήματα που αποδιαρθρώθηκαν, εξαφανίστηκαν ή παραμένουν αδύναμα και συρρικνωμένα έως ανύπαρκτα. Παραγωγικά συστήματα που κληρονομήσαμε θα μετεξελιχθούν σε σύγχρονα δια μέσου της σύνδεσης τους με την κωδικοποιημένη γνώση των συστημάτων εκπαίδευσης, το πλούσιο ανθρώπινο και τεχνολογικό περιβάλλον του τόπου μας θα αποτελεί ένα βασικό θεμέλιο της ανάπτυξης. Το έδαφος το φυσικό αρχιτεκτονικό και οικιστικό περιβάλλον θα αποτελούν, όχι χώρο προς κατανάλωση, αλλά προστατευμένο συντελεστή μιας νέας ενδογενούς και βιώσιμης ανάπτυξης.

Στόχος μας είναι να παράγουμε έδαφος, να ωραιοποιούμε το τοπίο και όχι να καταναλώνουμε και να το καταστρέφουμε. Είμαστε ένα κίνημα ανάδειξης των Μεθάνων. Το κάλλος της Χερσονήσου θα αποτελεί παράγοντα έλξης, πολύμορφων δημιουργικών δραστηριοτήτων. Οι σχέσεις αυτές θα απελευθερώσουν δυνάμεις από το Αττικό τοπίο και θα τους οδηγήσει στη γενέτειρα γη.

Θα επανασχεδιάσουμε και θα ξαναζωγραφίσουμε τα Μέθανα. Η Διακήρυξη της 3ης Σεπτεμβρη, στη χρονική στιγμή που διατυπώνεται, προσδοκά μια ανάπτυξη, μια ανάσταση, μια αναγέννηση, μια διαδρομή που οδηγεί σε μια νέα πύρινη θύελλα, όπως αυτή εξακοντίστηκε πανάρχαια από τα σπλάχνα του πελάγους και εμφανίσθηκε η Χερσόνησος των Μεθάνων. Οι προσδοκίες των κατοίκων αυτής της περιόδου δεν αντικατοπτρίζονται στη σημερινή παρακμιακή πραγματικότητα. Οι αλλοιώσεις στο τοπίο, κοινωνικό, πολιτισμικό και περιβαλλοντικό σώμα είναι πολύ μεγάλες. Αυτοί δεν αγωνίσθηκαν για αυτά τα Μέθανα.

ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΟΡΑΜΑΤΙΣΜΟΙ, ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΑΤΟΜΙΚΟ, ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΔΕΝ ΤΑΥΤΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΥΝΑΝΤΙΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΜΙΑΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΌΤΗΤΑ.

Με την ενδυνάμωση της κοινωνίας μας αφήνουμε ατράνταχτες παρακαταθήκες για το μέλλον, το δικό μας και των παιδιών μας, χτίζουμε τα Μέθανα για να παραδώσουμε ισχυρά, πλούσια και ασφαλή στις επόμενες γενεές. Κερδίζουμε με την μνήμη αυτών που έρχονται και αυτών που θα έρθουν.

Η ΕΠΟΜΕΝΗ 10 ΕΤΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕΙ ΣΥΜΠΥΚΝΩΜΕΝΟ ΧΡΟΝΟ ΑΝΑΚΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ ΤΩΝ ΜΟΡΦΩΝ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΚΑΛΥΨΟΥΜΕ ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ ΕΔΑΦΟΣ.

Το έμβλημα του αυτοδιοικητικού κινήματος πολιτών που προσδοκά να ενώσει τους Μεθανίτες σε ένα πεδίο δημιουργίας και δημοκρατίας, είναι η Χερσόνησος των Μεθάνων. Ο συμβολισμός της ενότητας, της σκέψης και της αλλαγής σε πρόσωπα και νοοτροπίες.

ΣΑΒΒΑΣ Ν. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ