Σαν σήμερα το 1941 αυτοκτονεί ο πρωθυπουργός Αλέξανδρος Κορυζής

Αυτοκτόνησε ο Αλέξανδρος Κορυζής ή τον σκότωσαν; Ένα ερώτημα που απασχολεί ορισμένους ιστορικούς. Αμφιλεγόμενο πρόσωπο. Οπαδός του Μεταξά, έμπιστος του Μανιαδάκη, εκλεκτός του Βασιλιά. Έγινε πρωθυπουργός στη διάρκεια του πολέμου. Ήταν 18 Απριλίου του 1941, όταν ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Αλέξανδρος Κορυζής, βλέποντας τα γερμανικά ναζιστικά στρατεύματα να εισβάλουν στην Αθήνα, αποφάσιζε να βάλει τέλος στη ζωή του, μην αντέχοντας το βάρος της υποταγής της χώρας υπό τον χιτλερικό ζυγό.Τραπεζίτης και πολιτικός, διορισμένος πρωθυπουργός, ήταν εκείνος που είπε το δεύτερο ΟΧΙ, μετά τον Ιωάννη Μεταξά.

Γεννήθηκε το 1885 στον Πόρο και καταγόταν από αρβανίτικη οικογένεια πολιτικών. Τα εγκύκλια μαθήματα τα διδάχθηκε στον Πόρο και την Αθήνα. Το 1903 διορίσθηκε στην Εθνική Τράπεζα, ενώ παράλληλα σπούδαζε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πήρε μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους ως έφεδρος ανθυπολοχαγός και τιμήθηκε για τη δράση του.

Μετά την αφυπηρέτησή του ανήλθε ταχέως τα κλιμάκια της Εθνικής Τράπεζας και το 1921 έφθασε στο βαθμό του οργανωτικού διευθυντή. Με την ιδιότητά του αυτή διατέλεσε οικονομικός σύμβουλος του Ύπατου Αρμοστή στη Σμύρνη Αριστείδη Στεργιάδη και οργάνωσε το υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στη μικρασιατική πόλη.

Υπήρξε από τους πρωτοπόρους της αγροτικής πίστης στην Ελλάδα και συνέβαλε στην ίδρυση του Αυτόνομου Σταφιδικού Οργανισμού (ΑΣΟ) το 1925 και της Αγροτικής Τράπεζας (1929), της οποίας διατέλεσε και πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου. Εκτός από άνθρωπος της δράσης ήταν και συγγραφέας μελετών οικονομικού περιεχομένου.

Στην πολιτική εισήλθε το 1933, όταν διατέλεσε για τρεις μέρες Υπουργός Οικονομικών (7 – 10 Μαρτίου) στη βραχύβια κυβέρνηση του βενιζελικού Αλέξανδρου Οθωναίου, ενώ στη συνέχεια συντάχθηκε με το καθεστώς της 4ης Αυγούστου. Στις 5 Αυγούστου 1936 διορίστηκε από τον δικτάτορα Μεταξά Υπουργός Κρατικής Υγιεινής και Αντιλήψεως και παρέμεινε στη θέση αυτή έως τις 12 Ιουλίου 1939, όταν παραιτήθηκε για να αναλάβει τη διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας.

Μετά τον αιφνίδιο θάνατο του Ιωάννη Μεταξά (29 Ιανουαρίου 1941) κι ενώ η χώρα βρισκόταν σε εμπόλεμη κατάσταση με την Ιταλία, διορίστηκε πρωθυπουργός από τον βασιλιά Γεώργιο Β’, με εισήγηση του ισχυρού άνδρα του καθεστώτος Κωνσταντίνου Μανιαδάκη. Παράλληλα, ανέλαβε τα Υπουργεία Εξωτερικών, Παιδείας, Στρατιωτικών, Ναυτικών και Αεροπορίας, όπως και ο προκάτοχός του.

Κατά τη διάρκεια της σύντομης θητείας του στην πρωθυπουργία αντιμετώπισε με επιτυχία την εαρινή επίθεση των Ιταλών (9 Μαρτίου 1941) και είπε το δεύτερο ΟΧΙ, αυτή τη φορά στους Γερμανούς (6 Απριλίου 1941), όταν ο πρεσβευτής του Τρίτου Ράιχ στην Ελλάδα Βίκτωρ Έρμπαχ – Σένμπεροχ του επέδωσε τελεσίγραφο για την είσοδο των γερμανικών στρατευμάτων στην Ελλάδα. Από την ημέρα αυτή, η Ελλάδα άρχισε ένα διμέτωπο αγώνα με τους Ιταλούς και τους Γερμανούς, κερδίζοντας τον θαυμασμό των Συμμάχων.

Όλη αυτή η δύσκολη κατάσταση είχε δημιουργήσει βαρύ φορτίο στους ώμους του Κορυζή, που δεν είχε μεγάλη πείρα στην πολιτική. Σε αυτό το σημείο εστιαζόταν και η κριτική που ασκήθηκε στον βασιλιά για την επιλογή του στην πρωθυπουργία ενός άπειρου άνδρα σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο, όπου έπρεπε να παρθούν αποφάσεις ζωής και θανάτου.

Στις 18 Απριλίου 1941 συγκλήθηκε σύσκεψη στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία» (όπου η έδρα τότε της κυβερνήσεως) για να εκτιμηθεί η πολεμική κατάσταση κι ενώ φαινόταν θέμα ημερών, αν όχι ολίγων ωρών, η διάσπαση του μετώπου από τους Γερμανούς.

Ο Κορυζής προσφέρθηκε να παραιτηθεί και είχε μια έντονη συζήτηση με τον βασιλιά. Ξαφνικά σηκώθηκε και αποχώρησε από τη σύσκεψη, αφού πρώτα φίλησε το χέρι του ανώτατου άρχοντα. Κατευθύνθηκε στην οικία του, που βρισκόταν στην οδό Βασιλίσσης Σοφίας και κλείστηκε στο γραφείο του.

Λίγα λεπτά αργότερα κατέφθασε στο σπίτι του ο διάδοχος Παύλος με εντολή του πατέρα του, ο οποίος είχε αντιληφθεί την παράξενη συμπεριφορά του. Δεν πρόλαβε να χαιρετίσει τη σύζυγό του στο κατώφλι του σπιτιού του και ακούστηκε ο πυροβολισμός του τέλους. Ο πρωθυπουργός Αλέξανδρος Κορυζής είχε αυτοκτονήσει με δύο σφαίρες στην καρδιά, σε ηλικία 56 ετών.

Μια ανάλυση από τον Μπάμπη Κανατσίδη
Ο Αλέξανδρος Κορυζής πρωθυπουργός της Ελλάδας βρέθηκε νεκρός με δυο σφαίρες στην καρδιά, σαν σήμερα στις 18 Απριλίου 1941.

Η ιστορία έχει γράψει ότι επρόκειτο για δολοφονία ,αλλά τα σενάρια για τον θάνατό του παραμένουν ανοιχτά.


Ο Αλέξανδρος Κορυζής γεννήθηκε στον Πόρο το 1885. Αρβανίτικης καταγωγής, αλλά από αριστοκρατική στόφα, ο Αλέξανδρος, ήταν γιος του παλαίμαχου πολιτικού Γεωργίου Κορυζή, που είχε διατελέσει βουλευτής και δήμαρχος Πόρου από το 1895 μέχρι το 1899.
Τα παιδικά του χρόνια στον Πόρο, σημαδεύτηκαν από τον χαμό της μητέρας του Αικατερίνης το γένος Αθανασίου Μισυρλή, η οποία πέθανε όταν ο Αλέξανδρος ήταν 7 χρονών.

Σπούδασε νομικά και το 1903 σε ηλικία μόλις 18 χρονών διορίσθηκε υπάλληλος στην Εθνική Τράπεζα, της οποίας έγινε υποδιοικητής το 1928. . Το 1929, χρονιά του οικονομικού κραχ, ο Κορυζής ίδρυσε την Αγροτική Τράπεζα και χρημάτισε πρώτος πρόεδρος της.
Το 1936, ο δικτάτορας Ιωάννης Μεταξάς τού ανέθεσε το Υπουργείο Κοινωνικών Υπηρεσιών.
Στα τέλη του Ιανουαρίου του 1941, με το ξαφνικό θάνατο του Μεταξά καταρρέει και η δικτατορία του. Δεν υπήρχε διάδοχος ικανός να συνεχίσει τη δικτατορία αυτή και φυσικά δεν είχε γίνει καμία σκέψη για τη διαδοχή του. Ο Γεώργιος Β’ παίρνει στα χέρια του όλη την εξουσία, σε μια στιγμή που ο πόλεμος συνεχιζόταν στην Αλβανία και οι Γερμανοί, ήταν πια έτοιμοι να χτυπήσουν την Ελλάδα.

Ο βασιλιάς ορίζει πρωθυπουργό τον Κορυζή στις 29 Ιανουαρίου. Αυτή ήταν άλλωστε και η επιθυμία των Άγγλων. Η νέα κυβέρνηση του Ποριώτη πολιτικού αντιμετωπίζει κρίσιμα προβλήματα: τη συνέχιση του πολέμου, τις πιέσεις των Άγγλων για την μεταφορά των αγγλικών δυνάμεων στη Μακεδονία και την άμεση απειλή της Γερμανικής επίθεσης.
Η κατάσταση ήταν τρομερά δύσκολη και ο τεχνοκράτης Κορυζής δεν ήταν αρκετά έμπειρος για να την αντιμετωπίσει.
Στο πολεμικό μέτωπο ο αρχιστράτηγος Αλ. Παπάγος έρχεται σε σύγκρουση με τα αγγλικά σχέδια για την εγκατάσταση των αγγλικών δυνάμεων στη Μακεδονία και φυσικά έρχεται σε σύγκρουση τόσο με τον βασιλιά όσο και με την κυβέρνηση Κορυζή.

Στις 6 Απριλίου, ο Κορυζής, απέρριψε το αίτημα των Γερμανών, για απομάκρυνση των βρετανικών στρατευμάτων από την χώρα και η Βέρμαχτ άρχισε την επίθεση της. Μέσα σε δέκα ημέρες, η Ελλάδα είχε αρχίσει να καταρρέει και η μισή χώρα βρίσκονταν ήδη στα χέρια των εισβολέων.

Στις 18 Απριλίου 1941 γίνεται στο Τατόι κοινή σύσκεψή Άγγλων, ελληνικής κυβέρνησης και βασιλιά. Οι Άγγλοι επιμένουν πως μπορεί κρατηθεί γραμμή άμυνας στις Θερμοπύλες, γεγονός που δεν βρίσκει σύμφωνο τον Παπάγο. Την ίδια μέρα στις 2μ.μ. συγκαλείται η μοιραία για τον Κορυζή, σύσκεψη στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία» για να εκτιμηθεί η πολεμική κατάσταση.
Ακολούθησε κατ’ ιδίαν συνομιλία του Κορυζή με τον βασιλιά Γεώργιο. Το τι ειπώθηκε ακριβώς σ’ αυτήν την συνομιλία του με τον βασιλιά δεν έγινε ποτέ γνωστό.


Μετά τη συνομιλία των δυο ανδρών, ο Κορυζής βγήκε συντετριμμένος και πήγε σπίτι του, όπου λίγες ώρες αργότερα, βρέθηκε νεκρός στο δωμάτιο του με δυο σφαίρες στην καρδιά, ακολουθώντας το παράδειγμα του Ούγγρου συνάδελφού του Τελέκυ, που είχε τινάξει τα μυαλά του στη Βουδαπέστη 16ημέρες νωρίτερα.

Στην επίσημη εκδοχή, σύμφωνα με την Ιστορία του ΓΕΣ, αναφέρεται: “Ο Πρωθυπουργός Κορυζής παρίστατο αμηχανών και μετά το πέρας της συσκέψεως, αναβληθείσης της λήψεως αποφάσεως, επρότεινε την ανάληψιν της Κυβερνήσεως υπό άλλων προσώπων, περισσότερο δυναμικών, εννοών τους στρατιωτικούς. Ο Βασιλεύς εδήλωσεν ότι θα σκεφθή, αλλ’ ήτο προφανές από της στιγμής ταύτης ότι ο Πρόεδρος της Κυβερνήσεως υφίστατο εσωτερικόν κλονισμόν. Πιστός θιασώτης ελληνοβρεττανικής συμφωνίας και μη κατωρθώσας να πείση εαυτόν εάν επέστη ή ου η στιγμή της μεταφοράς της έδρας της Κυβερνήσεως εις Κρήτην, βαρυαλγής δε προ της διαφαινόμενης ως επικειμένης μεγάλης καταστροφής, ήτις επεκρέματο επί της χώρας, απεχώρησε τεταραγμένος και μεταβάς εις την οικίαν του απεσύρθη αμέσως εις το ιδιαίτερον δωμάτιόν του, ένθα ηυτοκτόνησε βληθείς διά δύο σφαιρών περιστρόφου”.

Από τότε, έχουν γραφεί πολλές αναλύσεις για το σκοτεινό παρασκήνιο που προηγήθηκε του θανάτου του Κορυζή. Παρασκήνιο, που περιελάμβανε δραματικά τηλεγραφήματα στρατιωτικών από το μέτωπο, που μιλούσαν για παράδοση και κατ’ ιδίαν κατηγορίες για προδοσία.
Το σίγουρο είναι ότι ο Κορυζής εκείνο το βράδυ συγκρούστηκε με τον βασιλιά πίσω από κλειστές πόρτες. Όμως για τι ακριβώς συγκρούστηκαν;
Για πολλούς ιστορικούς, ο Κορυζής δεν κατάφερε να επιβάλει την βρετανική γραμμή στους στρατηγούς. Ήταν η επιλογή των Άγγλων και μη μπορώντας να αντέξει το βάρος των πιέσεων, κατέρρευσε και οδηγήθηκε στην αυτοκτονία. Για άλλους, επικρατέστερη είναι η θεωρία της δολοφονίας του άτυχου πρωθυπουργού από πράκτορες της βρετανικής ιντέλιτζεντς, για παραδειγματισμό προς αυτούς που τολμούν να «παίξουν» με την Μεγάλη Βρετανία.
Ευαισθησία ή η συνηθισμένη κατάληξη των ανθρώπων που δούλευαν για την Ιντέλιτζεντς Σέρβις;
Κανείς δεν έλυσε αυτό το μυστήριο.

Του Μπάμπη Κανατσίδη από το Saronic Magazine

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αλέξανδρος Κορυζής

Ο Αλέξανδρος Κορυζής

Πρωθυπουργός της Ελλάδας
Περίοδος
29 Ιανουαρίου 1941 – 18 Απριλίου 1941
Προκάτοχος Ιωάννης Μεταξάς
Διάδοχος Εμμανουήλ Τσουδερός
(Γεώργιος Τσολάκογλου)
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση 1885 Πόρος
Θάνατος 18 Απριλίου 1941 (56 ετών) Αθήνα
Υπηκοότητα Ελλάδα
Σύζυγος Ελισάβετ Τσιτσάρα
Παιδιά Αικατερίνη, Ελένη, Ειρήνη και Γεώργιος
δεδομένα ( π • σ • ε )
Ο Αλέξανδρος Γ. Κορυζής ή Κοριζής (Πόρος, 1885 – Αθήνα, 18 Απριλίου 1941) ήταν Έλληνας νομικός, οικονομολόγος και πρωθυπουργός της χώρας για μόνο 80 ημέρες, από τον θάνατο του Ιωάννη Μεταξά μέχρι και την 12η ημέρα από της γερμανικής εισβολής.

Χαρακτηρίστηκε πρωθυπουργός του 2ου ΟΧΙ της Ελλάδας στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Πίνακας περιεχομένων [Απόκρυψη]
1 Βιογραφία
2 Ανάληψη υπουργείων
3 Πρωθυπουργία
4 Το 2ο Όχι
5 Η είδηση του θανάτου του
6 Ιδιωτικός βίος
7 Συγγραφικό έργο
8 Παραπομπές
9 Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Βιογραφία[επεξεργασία κώδικα]
Ήταν γιος του Γεωργίου Κορυζή, παλαίμαχου πολιτικού που διετέλεσε βουλευτής Τροιζηνίας και δήμαρχος Πόρου, εγγονός του Σταματίου Κορυζή (1815-1898), πληρεξούσιου βουλευτή Τροιζηνίας και δισέγγονος του Γεωργίου Κορυζή, αγωνιστή του 1821. Η μητέρα του, Αικατερίνη, το γένος Αθανασίου Μισυρλή, κατάγονταν από την Πύλο και ήταν ανιψιά του Αλέξανδρου Κουμουνδούρου. Ο Κορυζής πέρασε τα πρώτα παιδικά του χρόνια στον Πόρο. Στα επτά του χρόνια έμεινε ορφανός από μητέρα, γεγονός που είχε αρνητική επίδραση στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του.
Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1901-1905) και σε πολύ νεαρή ηλικία διορίστηκε το 1903 στη Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, όπου σημείωσε ταχεία άνοδο στην ιεραρχία, υπηρετώντας κυρίως στην Επιθεώρηση και στο τμήμα Οργάνωσης. Από το 1915 συνέβαλε στην οργάνωση κλάδου αγροτικής πίστης στην Εθνική Τράπεζα, από την απόσπαση του οποίου προήλθε αργότερα η Αγροτική Τράπεζα (1929) της οποίας διετέλεσε πρώτος πρόεδρος του διοικητικού της Συμβουλίου.[1]

Έλαβε μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-1913, αρχικά ως έφεδρος ανθυπολοχαγός του πυροβολικού, και στη συνέχεια, αποφοιτώντας της σχετικής σχολής, έφεδρος υπολοχαγός πυροβολικού, όταν και στο τέλος, (1914), παρασημοφορήθηκε με τον Αργυρό Σταυρό του Τάγματος του Σωτήρος και με άλλα αναμνηστικά μετάλλια από τον Βασιλέα Κωνσταντίνο Α΄.

Μετά τη λήξη των πολέμων ανέλαβε τμηματάρχης της ΕΤΕ και το 1919 γενικός επιθεωρητής. Από τη θέση αυτή, επί κυβερνήσεως Ε. Βενιζέλου, υπήρξε οικονομικός σύμβουλος του Υπάτου Αρμοστή στη Σμύρνη, Α. Στεργιάδη, την περίοδο 1919-1920 ιδρύοντας παράλληλα το υποκατάστημα της ΕΤΕ Σμύρνης. Αργότερα συνέβαλε στην ίδρυση του Αυτόνομου Σταφιδικού Οργανισμού, (ΑΣΟ), του οποίου διετέλεσε πρώτος πρόεδρος (1925-28).
Στις 12 Μαΐου του 1928 ανέλαβε υποδιοικητής της ΕΤΕ μετά την παραίτηση του Εμμ. Τσουδερού προκειμένου εκείνος εκλεγεί και διορισθεί υποδιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος. Την εποχή εκείνη κατ΄ εντολή της τότε κυβέρνησης ο Α. Κορυζής συνέταξε το σχέδιο νόμου για τη δημιουργία του Ανωτάτου Οικονομικού Συμβουλίου που αποτέλεσε στην ουσία και τον πρώτο συντονιστικό οικονομικό δημόσιο φορέα της Ελλάδας στην οικονομική πολιτική.

Ανάληψη υπουργείων[επεξεργασία κώδικα]
Μετά την αυθημερόν καταστολή του κινήματος του Ν. Πλαστήρα, (6 Μαρτίου 1933) όπου και ανέλαβε για λίγες ημέρες η κυβέρνηση Α. Οθωναίου, ο Α. Κορυζής διορίστηκε υπουργός Οικονομικών (6-10 Μαρτίου 1933) και στη συνέχεια επανήλθε στη θέση του.
Τη επομένη της επιβολής του δικτατορικού καθεστώτος του Μεταξά (4 Αυγούστου 1936)), στις 5 Αυγούστου του 1936, διορίστηκε υπουργός Κρατικής Υγιεινής και Αντιλήψεως όπου και παρέμεινε στη θέση αυτή επί τρία σχεδόν συνεχή χρόνια (ως τις 12 Ιουλίου 1939), όταν υπέβαλε παραίτηση, η οποία έγινε δεκτή.
Σημειώνεται ότι κατά την υπουργία του αυτή η προσφορά του κρίθηκε ιδιαίτερα σημαντική ιδιαίτερα σε νομοθετικές ρυθμίσεις θεμάτων που απευθύνονταν στη λαϊκή βάση και αφορούσαν διοικητικό τομέα και κοινωνικής πρόνοιας τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό χώρο π.χ. νοσοκομείων και κοινωνικών κέντρων.

Στη συνέχεια στις 9 Αυγούστου του ίδιου έτους διορίστηκε διοικητής της ΕΤΕ, μετά τον θάνατο του προκατόχου της θέσης αυτής Ι. Δροσοπούλου. Με τον θάνατο του Μεταξά, τον Ιανουάριο του 1941 και διαρκούντος του πολέμου, ο Βασιλεύς Γεώργιος Β΄ τον επέλεξε και τού ανέθεσε απευθείας την πρωθυπουργία της Ελλάδας (29 Ιανουαρίου 1941), αποκλείοντας έτσι τους πρωτοκλασάτους υπουργούς του μεταξικού καθεστώτος και όχι μόνο.

Πρωθυπουργία[επεξεργασία κώδικα]
Σημειώνεται ότι την εποχή του διορισμού του ήταν εκτός πολιτικής σκηνής, πλην όμως η ακεραιότητα του χαρακτήρα του, η προσωπικότητά του και το ήθος του, για τα οποία έχαιρε μεγάλης εκτίμησης απ΄ όλες τις πολιτικές παρατάξεις, συνέβαλαν ιδιαίτερα στην βασιλική επιλογή και προτίμησή του από τους πρωτοκλασάτους του Ι. Μεταξά.
Ο Α. Κορυζής αποδεχθείς τον διορισμό ανέλαβε πρωθυπουργός καθώς και πρόεδρος του υπουργικού Συμβουλίου, υπουργός Εξωτερικών, υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, υπουργός Στρατιωτικών, Ναυτικών και Αεροπορίας καλύπτοντας έτσι όλες τις υπουργικές θέσεις του Ι. Μεταξά, χωρίς βεβαίως για λόγους σκοπιμότητας να προβεί σε αλλαγές του υπουργικού συμβουλίου. Το δε μήνυμά του προς τον ελληνικό λαό υπήρξε ιστορικό, κατά το οποίο και είχε πλήρη αντίληψη του "Γολγοθά" που αναλάμβανε και που θα κατέληγε σε θυσία.

Το 2ο Όχι[επεξεργασία κώδικα]
Στις 6 Απριλίου του 1941, ο Κορυζής, πιστός στην παρακαταθήκη του προκατόχου του, απέρριψε το αίτημα των Γερμανών για απομάκρυνση των βρετανικών δυνάμεων από την Ελλάδα απορρίπτοντας το τελεσίγραφο που του επέδωσε ο Γερμανός πρεσβευτής Έρμπαχ-Σένμπεροχ, μισή ώρα μετά την έναρξη της γερμανικής εισβολής κατά σαφή παράβαση της σχετικής Σύμβασης της Χάγης, όπου υπ' αυτές τις συνθήκες ο πόλεμος χαρακτηρίζεται "αιφνίδιος".

Η είδηση του θανάτου του[επεξεργασία κώδικα]

Η εφημερίδα Ακρόπολις παρουσιάζει την είδηση του θανάτου του Α. Κορυζή στο πρωτοσέλιδο της 19ης Απριλίου 1941, με παράλληλη προπαγάνδα υπέρ του Κοτζιά, που όμως δεν ευοδώθηκε από τον Βασιλέα Γεώργιο Β΄
Στις 18 Απριλίου, δώδεκα ημέρες μετά την έναρξη της γερμανικής εισβολής, και ενώ μαίνονταν οι μάχες ο Κορυζής συμμετείχε σε συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου. Αυτού ακολούθησε κατ' ιδίαν συνομιλία με τον βασιλέα Γεώργιο. Το τι ειπώθηκε ακριβώς σ' αυτή τη συνομιλία δεν έγινε ποτέ γνωστό, αν και εικάζεται ότι οι δύο άνδρες μπορεί να διαφώνησαν ως προς την συνέχιση του αγώνα με ενδεχόμενη μετακίνηση της ελληνικής κυβέρνησης στην Κρήτη, ή την αγγλοκρατούμενη Κύπρο. Πάντως, ο Κορυζής εξήλθε συντετριμμένος από τη συνάντησή του με τον Βασιλέα με κατεύθυνση την οικία του στη λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας.
Ο Βασιλεύς ανησυχώντας για τον Κορυζή, που πολύ πιθανόν κάτι να είχε υπονοήσει στο λόγο του, έστειλε τον διάδοχο Παύλο στην οικία του. Φθάνοντας ο Παύλος και καθ' ον χρόνο μιλούσε στην είσοδο της πρωθυπουργικής κατοικίας με την σύζυγο του Κορυζή, ακούστηκαν δύο πυροβολισμοί από τον πρώτο όροφο. Ο Κορυζής είχε αυτοκτονήσει με δύο σφαίρες στην καρδιακή χώρα.

Ιδιωτικός βίος[επεξεργασία κώδικα]
Ο Κορυζής ήταν σύζυγος της Ελισάβετ Τσιτσάρα, με την οποία απέκτησε τέσσερα παιδιά: την Αικατερίνη, την Ελένη (Λένα, «Κυρία επί των Τιμών» της βασίλισσας Φρειδερίκης), την Ειρήνη (Ρένα, σύζυγος του εφοπλιστή Στρατή Ανδρεάδη) και τον Γεώργιο (απεβ. 1999). Τα παιδιά του δώρισαν το πατρικό τους σπίτι στον Πόρο για να γίνει αρχαιολογικό μουσείο.

Ο αδελφός του Στέλιος Κορυζής συνελήφθη στα Δεκεμβριανά απο ΕΛΑΣίτες και εκτελέστηκε αργότερα ως αιχμάλωτος.

Συγγραφικό έργο[επεξεργασία κώδικα]
Στο συγγραφικό έργο του περιλαμβάνονται πολλές οικονομικού περιεχομένου πραγματείες από τις οποίες ξεχωρίζουν:

"Η Αγροτική πίστις και η ΕΤΕ"
"Το καπνικό ζήτημα της Ελλάδος και η λύση του" κ.ά.
Παραπομπές[επεξεργασία κώδικα]
Άλμα πάνω ↑ Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, τομ. 5, Εκδοτική Αθηνών, 1986
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[επεξεργασία κώδικα]
Το γενεαλογικό δέντρο της οικογένειας Κορυζή
Βιογραφίες - Αλέξανδρος Κορυζής
Το αρχαιολογικό Μουσείο Πόρου
Ο Αυτόνομος Σταφιδικός οργανισμός