Skip navigation.
Home

73 χρόνια από την ναζιστική θηριωδία στον Καρατζά Τροιζηνίας

Σαν σήμερα ( 5 Ιουνίου) πριν από 73 χρόνια στη θέση Νιχώρι Τραχειάς Αργολίδας εκτελέστηκαν 17 πατριώτες από τον Καρατζά Τροιζηνίας στα πλαίσια εκκαθαριστικών επιχειρήσεων των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής.
Είχε προηγηθεί ο βασανισμός και στη συνέχεια ο απαγχονισμός του 18χρονου Βασίλη Μπούρα, τον οποίο είχαν αφήσει κρεμασμένο για τρεις μέρες, στο δρόμο Τραχειάς – Κρανιδίου στην ίδια περιοχή.
Το φετινό μνημόσυνο θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 11 Ιουνίου στην τοπική κοινότητα Καρατζά.
Η επέτειος της εκτέλεσης των πατριωτών του Καρατζά, δεν υπήρξε μια αυτονόητη εκδήλωση μνήμης. Δυστυχώς, χρειάστηκε ο αγώνας δυο εκπαιδευτικών της περιοχής, προκειμένου να θεσμοθετηθεί η συγκεκριμένη εκδήλωση.
Συγκεκριμένα, δύο εκπαιδευτικοί οι Ανδριανόπουλος Χαράλαμπος και Στυλιανός Καρανάσιος από το Σύλλογο Δ/Ν Νησιών Αργοσαρωνικού, ανέδειξαν το ζήτημα το 1996, καθώς μέχρι τότε επικρατούσε απόλυτη σιωπή. Στη συνέχεια συγκροτήθηκε μια επιτροπή στην οποία συμμετείχαν οι εκπαιδευτικοί, και η οποία πάσχισε για την ανέγερση μνημείου στον τόπο θυσίας.
Πρωταγωνιστικό ρόλο έπαιξε και ο Βασίλης Λαδάς από το Κρανίδι, μακαρίτης πλέον, πρόεδρος τότε του παραρτήματος ΠΕΑΕΑ Κρανιδίου. Η Επιτροπή αντιμετώπισε πολύ βρώμικο πόλεμο από τους συντηρητικούς – ακροδεξιούς κύκλους της περιοχής και αδιαφορία από τους κατ’ όνομα προοδευτικούς.
Το θέμα μάλιστα είχε συζητηθεί στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, έπειτα από σχετική επερώτηση από βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας της Α’ Πειραιά, στην οποία είχε γίνει λόγος «για δασκάλους αντεθνικώς δρώντες καθόσον αναμοχλεύουν παλαιά πάθη με τις ενέργειές τους».
Συγκεκριμένα, κατατέθηκε στη Βουλή αναφορά τοπικού κοινοτάρχη με αυτό το περιεχόμενο, η οποία υιοθετήθηκε από τον βουλευτή της περιοχής. Ήταν ένας τρόπος να αποθαρρυνθούν οι πρωταγωνιστές.
Τελικά η επερώτηση δεν στάθηκε ικανή να αποθαρρύνει τους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι ωστόσο αποθαρρύνθηκαν από την αδιαφορία των εμπλεκομένων Δήμων αλλά και της τότε Νομαρχίας.
Η εκδήλωση τελικά θεσμοθετήθηκε και έγινε μία φορά στον τόπο της θυσίας, άλλες δύο συνδυαστικά με το χωριό, ενώ στη συνέχεια περιορίστηκε στη εκκλησία του χωριού.
Στον χώρο της εκτέλεσης, τοποθετήθηκε μαρμάρινη επιγραφή με τα ονόματα των ηρώων, η οποία βεβηλώθηκε με σπρέι από ντόπιους ναζιστές το 2008 (βλ. παρακάτω φωτογραφία), ενώ στη συνέχεια η επιγραφή κλάπηκε και δεν βρέθηκε ποτέ…

Ο εκπαιδευτικός Χαράλαμπος Ανδριανόπουλος, ήταν από τους πρωταγωνιστές, στην προσπάθεια θεσμοθέτησης των εκδηλώσεων μνήμης της σφαγής του Καρατζά. Με αφορμή την 73η επέτειο της θηριωδίας, ο κ. Ανδριανόπουλος ανάρτησε το ακόλουθο μήνυμα:
«Για μια χρονιά ακόμα φαίνεται ότι η Δημοτική Αρχή βαδίζοντας στα χνάρια τα δικά της αλλά κυρίως των προηγούμενων, δεν επιθυμεί να προσδώσει στο γεγονός το ιστορικό μέγεθος που του αναλογεί. Αντίθετα, το έχει αξιολογήσει μάλλον ως ένα διαδικαστικό, εθιμοτυπικό ζήτημα και επιχειρεί να το διεκπεραιώσει εν κρυπτώ και παραβύστω ωσάν να επρόκειτο για μία οικογενειακή υπόθεση.
Είναι απορίας άξιον πώς οι τοπικοί Δημοτικοί άρχοντες κατορθώνουν να συρρικνώνουν μείζονα γεγονότα (βλέπε Εθνοσυνέλευση) και να τα προσαρμόζουν στα δικά τους μίζερα, ανέμπνευστα και γραφειοκρατικά μέτρα. Ίσως γιατί μόνον έτσι μπορούν να τα διαχειριστούν.
Η ευθύνη του οικείου Δήμου να «αποσπάσει» την εκδήλωση από το φυσικό της χώρο που δεν είναι άλλος από τον τόπο θυσίας, συνέβαλε καταλυτικά στην απομείωσή της.
Αποτελεί πανελλαδική πρωτοτυπία να μην αποδίδεται η τιμή στους νεκρούς εκεί ακριβώς όπου έπεσαν και στο σημείο αυτό να μην υπάρχει τίποτα πλέον παρά τα απομεινάρια των προσπαθειών μιας φούχτας πολιτών που πάσχισαν κόντρα σε όλους και σε όλα για την ανάδειξη της μεγάλης θυσίας
Θα μπορούσε να υιοθετηθεί ένας συνδυασμός που να συμπεριλαμβάνει και τους δύο χώρους για την απόδοση των οφειλόμενων τιμών μαζί με ανάλογες δράσεις όπως είχε γίνει τα πρώτα χρόνια του εορτασμού.
Για την ιστορία πρέπει να υπομνησθεί ότι πρωτεργάτες στην ανάδειξη του ιστορικού αυτού γεγονότος και στην καθιέρωση του εορτασμού του ήταν οι εκπαιδευτικοί της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης που στάθηκαν Δάσκαλοι πραγματικοί αψηφώντας τους κινδύνους για την επαγγελματική τους υπόσταση απέναντι σε όλους τους συντηρητικούς πυλώνες της περιοχής.
Στη φωτογραφία παρακάτω (σ.σ. παραπάνω) απεικονίζεται με τον πλέον εμφατικό τρόπο το αποτέλεσμα της εγκατάλειψης του τόπου θυσίας διά χειρός συμπολιτών μας που διακρίνονται για τα ένθερμα «δημοκρατικά» τους αισθήματα …»
ΠΗΓΗ: WWW.POROSNEWS.GR