Η τοποθέτηση του Γ. Δημητριάδη στο Περιφερειακό Συμβούλιο για το θέμα της ιδιωτικοποίησης του λιμένα Πόρου
Η εισήγηση του Γιάννη Δημητριάδη στο Περιφερειακό Συμβούλιο στις 20.12.2012 έχεις ως εξής: Εκτός από τους ιδεολογικούς λόγους που θα μπορούσε να προβάλει κανείς κατά της ιδιωτικοποίησης κάθε λιμανιού, τα ειδικά χαρακτηριστικά του «λιμανιού» του Πόρου, καθιστούν εγκληματική κάθε σκέψη για ιδιωτικοποίησή του, ακόμη και στη βάση των πλέον φιλελεύθερων προσεγγίσεων. Η μεταβίβασή του λιμανιού μας στο ΤΑΙΠΕΔ στις 14.8.2012 αποτελεί απαράδεκτη πολιτική απόφαση και ο σχεδιασμός για παραχώρησή του σε ιδιώτη επενδυτή πρέπει πάσει θυσία να ακυρωθεί. Ο Δήμος και το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Πόρου, με ομόφωνες αποφάσεις τους, έχουν ταχθεί κατά του σχεδιασμού αυτού και έχουν προσβάλει στο ΣτΕ την σχετική Υπουργική Απόφαση, εκφράζοντας την κατηγορηματική αντίθεση της τοπικής κοινωνίας στην ιδιωτικοποίηση του λιμανιού. Οι βασικοί λόγοι είναι οι ακόλουθοι:
1) Ο Πόρος, ως οικισμός, ταυτίζεται με το λιμάνι του. Μάλιστα, σύμφωνα με τις σχετικές διοικητικές πράξεις, η χερσαία ζώνη λιμένα, η οποία μεταβιβάστηκε στο σύνολό της στο ΤΑΙΠΕΔ, εκτείνεται στο σύνολο των παράκτιων κατοικημένων περιοχών και παραλιών του Πόρου. Δηλαδή, στην περίπτωση του Πόρου δεν παραχωρούνται «κάποιες» λιμενικές υποδομές, αλλά όλες οι λιμενικές υποδομές και ολόκληρη η παράκτια ζώνη ενός μικρού νησιού, η οποία αποτελεί τον πνεύμονά του και ταυτίζεται με ολόκληρο το θαλάσσιο μέτωπο των οικισμών του. Μιλάμε δηλαδή για έναν ευρύτερο χώρο που αποτελεί συστατικό και όχι περιουσιακό στοιχείο του εθνικού πλούτου, ο οποίος, σε αντίθεση με «περιουσιακά» στοιχεία, όπως κτίρια, δημόσιες επιχειρήσεις, τμήματα μεγάλων λιμανιών κ.α., είναι αδιανόητο να παραχωρηθεί σε ιδιώτες, από όποια οπτική γωνία και αν το δει κανείς. Αν έχεις πρόβλημα επιβίωσης, είναι θεμιτό να πουλήσεις το ρολόι σου, δεν μπορείς όμως να πουλήσεις το χέρι σου. Επιπλέον, με την παράλληλη εφαρμογή των προβλέψεων του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου για τις Υδατοκαλλιέργειες, το οποίο προβλέπει ότι η διαχείριση των υπόλοιπων ακτών και των 2/3 της χερσαίας έκτασης του Πόρου θα ασκείται από εταιρίες ιχθυοκαλλιέργειας, ο Πόρος θα μετατραπεί σε ένα νησί, υπό ιδιωτική διοίκηση. Πρόκειται για μια πρωτοφανή περίπτωση βίαιης προσβολής των δημοκρατικών δικαιωμάτων μιας ολόκληρης κοινωνίας, η οποία εφόσον υλοποιηθεί, είναι νομοτελειακό ότι θα προκαλέσει μία εξίσου βίαιη αντίδρασή της.
2) Η ιδιωτική διαχείριση του λιμανιού με οικονομικούς και μόνο όρους θέτει σε κίνδυνο τη διάσωσή του ως φυσικού και πολιτιστικού στοιχείου. Η απόφαση για επέκταση των υφιστάμενων λιμενικών έργων προς τη θάλασσα και για αλλαγή της ακτογραμμής, η οποία σύμφωνα με το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο θα μπορεί να ληφθεί από τους ιδιώτες επενδυτές, αποτελεί δικαίωμα που είναι απαράδεκτο και αντισυνταγματικό να ασκείται από ιδιώτες σε ένα λιμάνι που αποτελεί φυσικό και πολιτιστικό μνημείο, όπως είναι αυτό του Πόρου. Αντίθετα, η διαχείριση τέτοιων πολιτιστικών - περιβαλλοντικών στοιχείων, πρέπει να ασκείται, στη βάση αυστηρών συνταγματικών επιταγών, αποκλειστικά από την Πολιτεία .
3) Η ιδιωτική διαχείριση του λιμανιού παραβιάζει θεμελιώδεις πολιτικές αποφάσεις, αναπτυξιακού και χωροταξικού χαρακτήρα που έχουν ληφθεί από την τοπική αυτοδιοίκηση και θα έπρεπε να είχαν επικυρωθεί από την κεντρική Διοίκηση. Το δικαίωμα επιλογής του είδους της χρήσης του λιμανιού αποτελεί αποκλειστικό προνόμιο της τοπικής αυτοδιοίκησης. Κι όμως, στον ιδιώτη επενδυτή δίδεται η απόλυτη ελευθερία να αλλάξει τη χρήση του λιμανιού, σύμφωνα με τη δική του στάθμιση κόστους- οφέλους, παρακάμπτοντας κάθε απόφαση ή επιθυμία της τοπικής κοινωνίας. Έτσι, εφόσον το κρίνει, μπορεί π.χ. να μετατρέψει το λιμάνι από τουριστικό, σε εμπορικό ή σε μαρίνα μόνιμου ελλιμενισμού σκαφών, αλλάζοντας με τον τρόπο αυτό ολόκληρο τον προσανατολισμό της τοπικής οικονομίας, ασκώντας δηλαδή μία εξουσία στην τοπική κοινωνία παράνομη, αντισυνταγματική και δυναστική. Επιπλέον, είναι έτσι κι αλλιώς απαράδεκτο το γεγονός ότι η Πολιτεία παρέχει τέτοια δυνατότητα, χωρίς προηγουμένως να έχει θεσμοθετήσει η ίδια Γενικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τον Παράκτιο και Νησιωτικό Χώρο.
Τέλος, τονίζουμε ότι αναγκαιότητα της σημερινής εποχής είναι, όχι να καταργήσουμε την αιρετή δημόσια διοίκηση, αλλά να την εξυγιάνουμε. Μπροστά στην διαφθορά, την κακοδιοίκηση και την εν γένει αποτυχία των προηγούμενων αιρετών διοικήσεων, οφείλουμε να συμβάλουμε στην επιτυχία των επόμενων. Διαφορετικά, μετά τα λιμάνια, θα πάρουν σειρά οι κοινόχρηστοι χώροι, η αποχέτευση, η πυρασφάλεια, τα μνημεία μας και τελικά οι ίδιοι οι Δήμοι μας, αφού δεν θα έχει μείνει τίποτα σε αυτούς. Συνεκτιμώντας όλα τα παραπάνω, τα οποία ισχύουν εξίσου και για το λιμάνι της Ύδρας, θεωρούμε ότι το Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής και ο Περιφερειάρχης κ. Σγουρός, πρέπει να ασκήσουν ξεκάθαρη πολιτική παρέμβαση για την αναστολή της ιδιωτικοποίησης των λιμανιών του Πόρου και της Ύδρας και τους ζητάμε σήμερα να προχωρήσουν σε σχετική απόφαση.