Ο Μ. Μπεντενιώτης απαντά στον Τ. Παπασταυρίδη

Ελάβαμε και δημοσιεύουμε επιστολή του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ κ. Μανώλη Μπεντενιώτη: Σε απάντηση των παρατηρήσεων του εργολάβου, κυρίου Π. Παπασταυρίδη, που δημοσιεύτηκαν στο φύλλο 2 του Μαΐου – Ιουνίου 2011, είναι σκόπιμο να επισημανθούν τα εξής:
Πρώτο. Η ηθική στην πολιτική και η διαφάνεια στη διακυβέρνηση είναι αξίες που πρέπει να χαρακτηρίζουν τη λειτουργία μας.
Δεύτερο. Αυτές οι αξίες είναι ευθύνη όλων μας και γι’ αυτό η οποιαδήποτε παραλειτουργία πρέπει να καταγγέλλεται και να παραπέμπεται στη δικαιοσύνη.
Τρίτο. Οι αναθέσεις των έργων έχουν κανόνες και αυτοί οι κανόνες πρέπει να περιφρουρούνται από όλους, γιατί όλοι έχουμε ευθύνη.
Τόσο εκείνοι που τυχόν παρανομούν, όσο και εκείνοι που σιωπούν για την παρανομία. Και γι’ αυτό δεν δικαιούται κανένας επίκληση της παραβίασης των κανόνων, από άλλους, εάν ο ίδιος έχει σιωπήσει για αυτήν.
Τέταρτο. Πράγματι αναφέρθηκα στις λαϊκές συνελεύσεις για τα τοπικά προβλήματα σε συγκεκριμένα πρόσωπα που εκ του θεσμικού τους ρόλου μπορούν και πρέπει να στηρίξουν αιτήματα φορέων, όπως ενδεικτικά μέλη των διοικήσεων του ΤΕΕ και της Διοίκησης του ΟΣΚ.
Η αναφορά έγινε με απόλυτο σεβασμό στις διαδικασίες που πρέπει να διέπουν την οποιαδήποτε διεκπεραίωση. Και έγινε μετά παρρησίας και σαφήνειας χωρίς να υποκρύπτεται όποια υστεροβουλία.
Πέμπτο: Άλλωστε όλοι μας από οποιαδήποτε «σκοπιά» και δυνατότητα πρέπει να στηρίξουμε την ανάπτυξη της περιοχής μας. Δεν νοείται τίποτα «κατόπιν ενεργειών». Τα πάντα είναι ευθύνη της πολιτείας και εμείς πρέπει να συνεργούμε για να είναι η πολιτεία μας ευνομούμενη.
Έκτο. Είναι ενδιαφέρουσα η οποιαδήποτε δημοσίευση στοιχείων και γεγονότων για την ενημέρωση της κοινής γνώμης, αρκεί να τηρείται η δεοντολογία της αντικειμενικότητας και της ελευθεροτυπίας.
Έβδομο. Γι’ αυτό και με ξεχωριστή ευθύνη η απάντηση σε αυτούς τους σχολιασμούς για την όποια πολιτική της οποιασδήποτε κυβέρνησης η οποία πρέπει να υπηρετεί την ηθική στην πολιτική και τη διαφάνεια στη διακυβέρνηση.
Αλλά και οι πολίτες «δεν πρέπει να ανέχονται» τίποτα σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος.
Γιατί δεν πρέπει και οι οποιοιδήποτε «παράγοντες της περιοχής να κωφεύουν για λόγους που αυτοί γνωρίζουν καλύτερα από εμάς τους αδαείς».
Όγδοον. Πρέπει «επί τέλους τέλος» σε όσους πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους, και σε όσα μπορεί να συνιστούν παραβιάσεις κανόνων, που για αυτές εκείνοι σιωπούν, αφού δεν προσκομίζουν και τεκμηριωμένα στοιχεία στα αρμόδια όργανα της πολιτείας.
Ένατο. Ο διάλογος είναι ιδιαίτερα χρήσιμος.
Και δέκατο. Ειδικότερα δε χρησιμότερος όταν γίνεται και μέσα από τα μέσα μαζικής επικοινωνίας, μετά παρρησίας και με αίσθημα υψηλής ευθύνης.

Με εκτίμηση,

Μαν. Α. Μπεντενιώτης